جاوا یک زبان ساده است: جاوا برای یادگیری آسان است و ساختار گرامری آن واضح و کوتاه است. جاوا مبتنی بر C++ است (بنابراین برای برنامه نویسان آشنا با C++ راحت تر است). جاوا بسیاری از ویژگی های گیج کننده و کم استفاده مانند: اشاره گرهای صریح و سربارگذاری عملگرها (operator overloading) را حذف کرده است. جاوا همچنین به مدیریت حافظه اهمیت می دهد و همچنین یک جمع کننده زباله خودکار را در اختیار شما قرار می دهد. این جمع کننده به طور خودکار اشیاء بلااستفاده را جمع آوری می کند.
جاوا یک زبان مستقل از پلتفرم است: برنامه های نوشته شده به زبان جاوا، پس از کامپایل، به یک زبان سطح متوسط با نام bytecode (بایت کد) تبدیل می شوند، بخشی از پلتفرم جاوا که از دستگاهی که برنامه ها روی آن اجرا می شوند، مستقل است. این باعث می شود قابلیت حمل برای جاوا بسیار بالا باشد زیرا بایت کدهای آن روی هر ماشینی توسط مترجمی به نام ماشین مجازی جاوا (Java Virtual Machine (JVM)) قابل اجرا است و در نتیجه جاوا امکان استفاده مجدد از کد را فراهم می کند.
جاوا یک زبان برنامه نویسی شی گرا است: OOP یا برنامه نویسی شی گرا یک برنامه کامل را با تقسیم به تعدادی شی ساده تر می کنند. از اشیاء می توان به عنوان پلی استفاده کرد تا جریان داده را از یک تابع به تابع دیگر انجام دهد. می توانیم براساس الزامات برنامه داده ها و توابع را به راحتی تغییر دهیم.
جاوا یک زبان قابل اعتماد است: برنامه های جاوا باید قابل اعتماد باشند زیرا هم در برنامه های مصرف کننده و هم در برنامه ماموریت های حیاتی از پخش کننده های Blu-ray گرفته تا سیستم های ناوبری مورد استفاده قرار می گیرند.
جاوا یک زبان چند نخی است: جاوا می تواند بسیاری از وظایف را به طور هم زمان و با تعریف چند خط انجام دهد. به عنوان مثال، برنامه ای که یک رابط کاربری گرافیکی (GUI) را مدیریت می کند و همزمان منتظر ورودی از اتصال شبکه لست، به جای استفاده از نخ GUI پیش فرض برای هر دو کار، از نخ دیگری استفاده می کند. این باعث می شود GUI را حفظ کند.
برنامه های جاوا می توانند اپلت ایجاد کنند: اپلت ها برنامه هایی هستند که در مرورگرهای وب اجرا می شوند.
جاوا به هیچ پیش پردازشی نیاز ندارد: برای ایجاد یک برنامه جاوا نیازی به ورود فایل های هدر نیست.
بنابراین، جاوا یک زبان بسیار موفق است و روز به روز محبوبیت زیادی پیدا می کند.
Plugin-یا plug-in- یک برنامه ی کامپیوتری ست که با یک برنامه ی دیگر ادغام میشود تا ویژگی های جدیدی به برنامه اصلی اضافه کند و عملکردها را بهبود ببخشد. Adobe به شما اجاز میدهد تا فیلترهای پلاگین را از دیگر نرم افزارها در برنامه اش نصب کنید. بعضی از پلاگین های سازگار فتوشاپ، یک نصب کننده دارند که شما را در طول فرایند راهنمایی میکند؛ اما اگر پلاگین در فتوشاپ اضافه نشده باشد، چکار خواهید کرد؟ چگونه این فایل ها را نصب میکیند؟ این بسیار آسان است. همه ی کاری که باید بکنید، کپی یا دراگ کردن فایل ها به پلاگین از Adobe Photoshop است.
از دست ندهید: آموزش تصویری تمام فیلترهای عکس فتوشاپ که باید بلد باشید
پوشه ی Adobe به طور معمول در Program Files در ویندوز و در Applications در کامپیوترهای مک است. اگر شما فتوشاپ را در هر مکان دیگری نصب کرده اید، باید در آنجا پوشه ی پلاگین را جست و جو کنید. این را در خاطر داشته باشید که وقتی پلاگین های جدید نصب میکنید، فتوشاپ باید بسته شود. یا شما باید دوباره ادیتور را راه اندازی کنید. دفعه ی بعد که فتوشاپ را باز میکنید، پلاگین در منوی Filter در دسترس خواهد بود.
برای دسترسی به پلاگین در فتوشاپ، مطابق شکل بالا این مراحل را طی کنید: Filter -> AKVIS -> Enhancer
چند نکته ی کاربردی:
فتوشاپ پلاگین هایی که در زیرپوشه ها و زیرشاخه ها داخل پوشه ی پلاگین وجود دارد را شناسایی میکند. شما میتوانید فیلترهای خود را طبقه بندی کنید. فقط یک فولدر جدید بسازید و فایل ها را در آن قرار دهید.
فتوشاپ همچنین shortcuts (Windows) و alias (Mac OS) را با پوشه ها و زیرپوشه های پلاگین تشخیص میدهد. فیلترهای پلاگین را در هر پوشه ی دیگری در خارج از فتوشاپ نصب کنید و سپس یک shortcut برای “.۸bf” file ایجاد کنید و در فولدر پلاگین قرار دهید. با shortcut میتوانید پلاگین هایتان را سریع و امن مدیریت کنید.
شما میتوانید additional plug-ins folder را در Preferences فتوشاپ انتخاب کنید. با دستور Edit در Windows یا Photoshop در Mac، سپس Preferences -> Plug-ins & Scratch Disk. Additional Plug-
سپس فولدر یا دایرکتوری را از لیست انتخاب کنید.
توجه: اگر شما فولدر پلاگین اضافی را در Photoshop 32 bit انتخاب کردید، اطمینان حاصل کنید که فولدر فایل های ۶۴ bit نداشته باشد، به عبارت دیگر شما با پیام error مواجه خواهید شد.
نکته: بعضی فیلترها به طور مستقیم در منوی اصلی فتوشاپ نمایش داده میشوند. –معمولا بین عنوان های Windows و Help. بعضی از پلاگین ها-که سایز عکس ها را تغییر میدهند- در منوی Automate ظاهر میشوند. برای مثال پلاگین Magnifier:
File -> Automate -> AKVIS Magnifier
اگر هرج و مرج را حذف کنیم چه اتفاقی می افتد؟
ایجاد تصاویر زیبا یک هنر است؛ و خیلی شبیه به هنر صنایع دستی، بسیاری از کارهای غیرشفاف در ابتدا به چیزهای سرگرم کننده و جالب منتهی می شود.
عکاسان وقت خود را صرف دیدن مکان ها و چشم اندازهای مختلف می کنند، در مورد اینکه خورشید کجا طلوع می کند و تصویر هوا قبل از ساعت ۴ صبح چگونه است تحقیق می کنند و از این لحظات جادویی عکس می گیرند.
سرآشپزها قبل از اینکه شاهکارهای خود را ارایه دهند ساعت ها منابع و مواد تشکیل دهنده را تهیه می کنند.
نقاشان قبل از اینکه به چشم انداز و تصاویر ذهنی خود زندگی ببخشند، گرد و غبار قلم ها را تمیز و بوم های خود را پر می کنند.
نویسندگان قبل از قرار دادن قلم بر روی کاغذ وقت خور را صرف ساخت ساختار و محتوی برنامه می کنند.
معماران قبل از چیدن آجر و ساختن خانه، نقشه ها و طرح های پیچیده را تهیه می کنند.
آماده سازی کلیدی برای ارائه بهترین نسخه نهایی صنایع دستی شما است. آماده سازی، پایه هایی را ایجاد می کند که منجر به شروع و ایجاد یکپارچگی و سبک می شود و به شما کمک می کند تمرکز کنید و در مسیر حرکت کنید.
بنابراین، آماده سازی چگونه است؟
شما، به عنوان یک عکاس و ویرایشگر تصویر، نباید سعی کنید به طور تصادفی راه خود را از طریق Lightroom یا فتوشاپ ادامه دهید، بی هدف به لایه ها و تنظیمات ضربه بزنید بدون اینکه برنامه ای تهیه کرده باشید که جزئیات آن را مشخص کرده اید.
بنابراین هنگامی که به تصویر خود نزدیک می شوید، می دانید که چه چیزی را ویرایش کنید، چه موقع شروع کنید و چه کاری انجام می دهید. بی برنامگی وجود ندارد – این سیستماتیک است و به عنوان نتیجه، در حین انجام کار شما آماده، روشمند، هدفمند و همچنین سرحال خواهید بود.
مرحله ۱ – بارگذاری فتوشاپ
تصویر خود را در فتوشاپ باز کنید. شما می توانید از طریق فتوشاپ با رفتن به FILE> OPEN و انتخاب تصویر خود این کار را انجام دهید. همچنین شما می توانید تصویر خود را در فتوشاپ از کتابخانه Lightroom بارگیری کنید. این کار را با کلیک راست بر روی عکس در داخل کتابخانه Lightroom انجام دهید و به EDIT IN> EDIT IN ADOBE PHOTOSHOP بروید.
مرحله ۲ – تبدیل به سیاه و سفید
برای شروع ویرایش، مفید است که به طور موقت برای از بین بردن حواس پرتی از رنگ شروع کنید تا با چشم خود به راحتی ببیند که در تصویر چه می گذرد. با استفاده از منوی Adjustment Layer و گزینه Black and White تصویر خود را به سیاه و سفید تبدیل کنید
مرحله ۳ – چه چیزی را می بینید؟
اطمینان حاصل کنید که شما می توانید کل تصویر را بر روی صفحه خود مشاهده کنید. در این مرحله، شما فقط نگاهی سطح بالا به تصویر خود می کنید تا چشمانتان ایده بگیرد. به VIEW> FIT ON SCREEN بروید و سپس پایین نگه داشتن CTRL همراه با کلید – یا + برای بزرگنمایی تصویر اقدام کنید
در حالی که در حال تماشای تصویر خود هستید، این سؤالات را بپرسید.
عکس سعی دارد چه بگوید؟
چشمان خود را کج کنید
چشمان شما به کجا می روند؟
چه عناصری داستان تصویر را تقویت می کند؟
کدام عناصر داستان را تضعیف می کنند؟
نیازی نیست که یک تحلیل عمیق در اینجا بنویسید. صرف چند ثانیه در هر سوال و گوش دادن به غرایز خود کافی است. آنچه که می خواهید انجام دهید این است که تصویر را از نظر بیننده نگاه کنید و مطمئن شوید که آنها چه چیزی را می خواهند ببینند.
کنترل توجه چشم بیننده در یک عکس خوب بسیار مهم است و آنها را به یک سفر بی وقفه هدایت می کند تا بتوانند تمام افکار داستان را در تصویر شما یکباره دریافت کنند.
در مرحله بعد، ما نگاهی به این تصویر نمونه و ایجاد حواس پرتی می کنیم تا بتوانیم یک برنامه ویرایش ساده ایجاد کنیم.
۱- از لبه های شیب دار استفاده کنید، مخصوصاً در تصاویر نزدیک.
در زندگی واقعی تقریبا در تمام محیط لبه هایی با “شیب تند” وجود دارد. به اشیاء اطراف خود نگاهی بیندازید تا متوجه شوید که بعضی لبه ها کمابیش گرد هستند. اگرچه در پرونده های اتوکد که توسط معماران درست شده، هرگز این موضوع را نخواهید دید، اما هنگام ساختن مدل ۳ بعدی آن را در خاطر داشته باشید و در پروژه های خود از آن استفاده کنید. در زیر چند تصویر وجود دارد که آنچه را که می خواهم بگویم بهتر نشان می دهد.
لبه های شیب دار نه تنها باعث می شود که مدل های ۳D شما واقعی تر به نظر برسند، بلکه ممکن است قسمت هایی از تصویر را برجسته تر کند تا عمق بیشتری به رندرتان بدهد.
۲- از رنگهای ۱۰۰٪ سیاه یا ۱۰۰٪ سفید استفاده نکنید.
توضیح این مورد بسیار ساده است. برای نمایش “حجم” یک شیء باید مناطق برجسته، مناطق سایه دار و هایلایت ها را نشان دهید. این یکی از اولین مواردی است که در مدرسه هنر یاد می گیرید. اگر موادی که برای یک مدل ۳D در نظر گرفته شده دارای ۱۰۰٪ رنگ سیاه باشد، تفاوت قابل توجهی بین رنگ های میانی و مناطق سایه دار وجود نخواهد داشت و باعث می شود مدل شما صاف و بدون حجم به نظر برسد. همین موضوع در مورد اشیا ۱۰۰٪ سفید نیز صدق می کند، فقط این بار بین مناطق نوری و میانی تفاوت خاصی وجود نخواهد داشت.
۳- پارامتر تاری از ۱ تا ۰٫۱
پارامتر تاری در ابزار bitmap و در قسمت “coordinates” به طور پیش فرض بر روی ۱ تنظیم شده است. این باعث می شود که بافت ها مبهم به نظر برسند، به خصوص اگر از یک زاویه به تصویر نگاه شود. با تنظیم این پارامتر به ۰٫۱ ، بافت را واضح تر و در نتیجه واقعی تر جلوه می دهید (البته این کار باعث افزایش زمان رندرگیریتان می شود)
۴- همیشه از سایه ها استفاده کنید.
اگر در حال انجام یک رندرگیری ظاهری هستید، بسته به این که چه موقعی از روز را شبیه سازی می کنید، باید وضوح سایه را کنترل کنید. صبح سایه بسیار نرم است و تا نیمه روز به مرور واضح و واضح تر می شود. بعد از آن تا فرا رسیدن شب دوباره نرم می شود. برای رندرهای معماری نوع سایه ها را raytraced shadow انتخاب کنید (گزینه زیر انتخاب موتور رندر).
حتی در اواسط روز سایه ۱۰۰٪ سیاه نیست نیست اگرچه هنوز باید از سایه منطقه ای استفاده کنید، برای این کار فقط باید اندازه آن را تنظیم کنید تا نرم تر شود. عکس زیر از اواسط روز گرفته شده است؛ نگاهی به آن بیندازید تا ببینید سایه روشن و نرم چیست.
۱٫) ابتدا باید مطمئن شوید دستگاهی که با استفاده از آن به حساب جیمیل تان دسترسی دارید، به درستی به اینترنت وصل شده باشد یا خیر.
۲) اگرچه دیدن نقص در جیمیل به دلیل هرگونه خطای فنی در گوگل بسیار نادر است، اما باز هم توصیه می شود وضعیت جیمیل را برای هرگونه خطای فنی یا روند نگهداری در انتهای آن، بررسی کنید.
۳) در مرحله بعد، باید اطمینان حاصل کنید که فضای کافی برای ذخیره سازی ایمیل در حساب جیمیل شما وجود دارد. پیوست پرونده های بزرگ ، ایمیل های ناخواسته و سایر ایمیل ها و پرونده های ناخواسته را پاک کنید تا فضای کمی آزاد شود.
۴) اگر ایمیل های شخص خاصی دریافت نمی کنید، اطمینان حاصل کنید که در حساب جیمیل خود برای آن شخص خاص، هیچ فیلتری ایجاد نکرده اید. بررسی کنید که ایمیل های آن شخص خاص به پوشه ی دیگری تحویل داده نشده باشد.
۵) همچنین مطمئن شوید که آدرس ایمیل آن شخص را در حساب جیمیل خود مسدود نکرده اید. اگر شخصی را در حساب جیمیل خود مسدود کرده باشید، می توانید با کلیک بر روی آیکون چرخ دنده> تنظیمات (setting) > فیلترها و آدرسهای مسدود شده (Filters and Blocked addressed) ، وی را از حالت مسدود خارج کنید. آدرس ایمیل شخص را پیدا کرده و آن را از حالت بلاک شده؛ خارج کنید.
۶) فعال بودن ویژگی ارسال ایمیل (email forwarding feature) در حساب جیمیل تان را بررسی کنید. با فعال کردن این گزینه ممکن است ایمیل های دریافتی شما، به هر حساب ایمیل دیگری ارسال شود.
۷٫) اگر حساب جیمیل خود را بر روی یک سرویس گیرنده ایمیل ثالث تنظیم کرده باشید ، مطمئن شوید که آن را با تنظیمات صحیح IMAP یا POP تنظیم کرده اید. تنظیمات سرور IMAP و POP جیمیل که در ادامه آورده ایم؛ را دنبال کنید.